Жемчужина Докшицкого благочиния Свято-Покровская церковь этим летом засияла во всей своей величественной красоте
Пярліна Докшыцкага благачыння Свята-Пакроўская царква гэтым летам пазбавілася апошніх будаўнічых рыштаванняў і заззяла ва ўсёй сваёй велічнай прыгажосці не толькі ў пераносным, але і прамым сэнсе. Хто яшчэ не бачыў, то раю наведацца да храма вечарам, каб палюбавацца крыжамі на яго купалах, якія дзякуючы штучнай падсветцы як бы лунаюць у паветры.
Аб’ёмная праца па рамонце даху храма, якую некалі распачаў протаіерэй Георгій Мялешка, завяршылася рамонтам званіцы. Новыя фарбы асвяжылі браму, а тэрыторыю вакол храма ўпрыгожылі шматлікія кветкі. Таксама ўстаноўлены туалет.
– Яшчэ ў алтары зрабілі касметычны рамонт, – распавядае клірык Свята-Пакроўскай царквы Павел Іоська. – Ёсць планы і на далейшае. Іх заўсёды бласлаўляе і падтрымлівае настаяцель нашага храма епіскап Полацкі і Глыбоцкі Ігнацій. Дасць Бог, усе іх зможам увасобіць у жыццё. Кожны храм мае патрэбу ў дапамозе не толькі грашовай, але і рукамі, працай, часам. У нас шмат памочнікаў сярод вернікаў, якія добрасумленна і старанна, выкарыстоўваючы свае здольнасці, дадзеныя Богам, падтрымліваюць парадак у царкве і вакол яе, прыбіраюць могілкі. А кветкаводствам, напрыклад, заняліся маладыя працаўнічкі Святлана Валодзькіна, Сняжана Малюжанец, Святлана Жызнеўская. Ім шчыра дапамагаюць прыхаджанкі больш сталага веку. Сёлета яны ўнеслі шмат новага і ва ўнутранае ўбранства храма да калядных свят, да дня Святой Тройцы. Вітаецца любая ініцыятыва і дапамога ў славу Божую.
Пачын дзяўчат натхніў выкладчыкаў нядзельнай школы прыхода, яе вучняў і іх бацькоў. Сабралі грошы, набылі матэрыял, саджанцы, расаду, працавалі некалькі дзён – і вось ужо дзве клумбы ля ўваходу ў царкву радуюць самае прыдзірлівае эстэтычнае вока сваёй непаўторнай прыгажосцю. Зробленае падштурхнула на далейшую працу. Прыдумалі стварыць дзіцячую пляцоўку. Будзе дзе займацца маленькім вернікам, пакуль бацькі знаходзяцца на службе ў храме. За вельмі кароткі тэрмін прыладзілі коўзанку, паставілі і пафарбавалі арэлі.
– Ведаеце, пасля таго як талакой выконваецца справа, што прыносіць карысць людзям, на душы становіцца лёгка і светла, у ёй пасяляецца дабрадзейнасць. І тады хочацца працаваць больш і больш, – прызнаецца загадчыца раённай дзіцячай бібліятэкі і па сумяшчальніцтве выкладчыца нядзельнай школы Алена Гудзь. – Мы вельмі ўдзячны ўсім, хто дапамагаў увасобіць задуманае.
Т. Альшэўская, г. Докшыцы.
Фота аўтара і Яўгеніі МАЛЕВІЧ.
