Кто рыбачит на озере Сервечь в Докшицком районе?

Выратавальнікі папярэджваюць рыбакоў-экстрэмалаў: “На лёд выходзіць забаронена!

Надвор’е ўсё ніяк не настроіцца на зімовы лад: то марозік схопіцца, то зноў слупок тэрмометра ўзнімецца. На гэтыя прыродныя акалічнасці, як паказала практыка, некаторыя рыбакі зусім не звяртаюць увагі і па-ранейшаму спяшаюцца на”зімовую” рыбалку. І няважна, што лёд на вадаёмах яшчэ вельмі небяспечны. Звычайна гэта і прыводзіць да трагедыі.
На жаль, спіс тых, хто сёлета загінуў у час зімовай рыбалкі, папоўніўся яшчэ адным чалавекам. У Расонскім раёне ў мінулую суботу праваліўся пад лёд 55-гадовы мужчына. Паведамленне пра гэта выратавальнікі атрымалі днём, прыкладна ў 11 гадзін. Праз гадзіну яго цела дасталі з вады.
Пра гэты выпадак расказаў старшыня раённай арганізацыі “Беларускае рэспубліканскае таварыства выратавання на водах” Ігар Рагулька, разам з якім адправіліся ў рэйд па вадаёмах раёна супрацоўнік РАНС Дзмітрый Палачанін і карэспандэнт “РВ”.
– Часцей за ўсё гінуць вопытныя рыбакі, – зазначае Ігар Рагулька. – Яны ўпэўненыя ў сабе і сваіх сілах, менавіта таму і становяцца закладнікамі няштатных сітуацый. Звычайныя ж аматары рыбнай лоўлі больш асцярожныя, яны вывяраюць кожны крок.

Вось так бясстрашна рыбачаць на возеры Сэрвач, калі на дварэ “плюс”.

Удзельнікі рэйду пад’ехалі да возера, што ў Янках, але ні каля берага, ні на самім вадаёме – ні душы.
– Пару дзён таму, – гаворыць Ігар Рагулька, – тут тапталіся дзеці. Трое хлопчыкаў, напэўна, ішлі са школы і вырашылі праверыць, ці моцны лёд. Прыйшлося патлумачыць ім, што гэта рабіць катэгарычна забараняецца. Ужо колькі разоў нагадваем дарослым: не пакідайце дзяцей без нагляду, а таксама не будзьце абыякавымі, калі бачыце, што на тонкі лёд выходзяць чыесьці дзеці, бо дастаткова ўсяго адной хвіліны, каб здарылася бяда.
Накіроўваемся ў бок Грабучага, а дакладней, да возера Сэрвач. Заўважыць на процілеглым беразе некалькіх рыбакоў спецыялістам дапамагае бінокль.
– Да возера яны заехалі з іншага боку, – каментуе пажарны інспектар Дзмітрый Палачанін. – Так зробім і мы.
Некалькі хвілін па нязручнай, гразкай сцяжыне, дзе ў дажджлівае надвор’е наўрад ці праедзе легкавушка, – і мы на месцы. Побач стаяць прыпаркаваныя два аўтамабілі, адзін з якіх пазадарожнік. Падыходзім бліжэй да вады. Убачыўшы “няпрошаных гасцей”, рыбаловы накіроўваюцца бліжэй да нас, і пачынаецца гутарка.
– Ці ведаеце, якая зараз таўшчыня лёду? – пытаюцца выратавальнікі.
– Дзесьці сем сантыметраў, – адказваюць рыбакі і крыху ўсміхаюцца, бо самі ж разумеюць, што лёд, быццам вафля, так і храбусціць пад нагамі.
– Камізэлька, вяроўка, іншыя сродкі для выратавання ёсць пры сабе? – працягва­юць дапытваць эктрэмалаў удзельнікі рэйду.
– Не, – ківаюць галовамі ўсе трое. – Ды навошта яны нам, тут жа глыбіня ўсяго метры два, не больш, – стараюцца запэўніць спецыялістаў глыбачане.
– Трываласць лёду правяраецца вельмі проста, – тлумачыць Дзмітрый Палачанін. – Трэба ўдарыць па ім шастом або калом. Калі пасля першага ж удару лёд прабіўся і паказалася вада – далей ісці ўжо нельга. Але і адступаць таксама трэба хітра: першыя крокі рабіце, не адрываючы падэшвы ад паверхні. Калі ж падручных сродкаў у вас няма, то сігналам аб небяспецы стане патрэскванне лёду пад нагой. Трываласць яго можна вызначыць і візуальна: пры разбурэнні лёд мае рыхлаватую кансістэнцыю і цемнаватае адценне.
– Як правіла, у гэты перыяд рыба ловіцца лепш, – гаворыць адзін з рыбакоў.
– Але пагоня за ўловам у такі час можа вельмі лёгка закончыцца ў лепшым выпадку купаннем у ледзяной вадзе, – папярэджваюць выратавальнікі.
– Усё разумеем, але ж хацелася апошнія дні парыбачыць, бо кажуць, маразы адваляцца, – усё не сунімаліся рыбакі.
Заглядаем у посуд, у які яны наскладалі свой улоў: небагата. Ці ж вартая тая парачка рыбін такога “палявання”, калі на кон пастаўлена жыццё чалавека?
Усе спадзяюцца на тое, што асабіста з імі нічога дрэннага не здарыцца, а чужая трагедыя – не прыклад. Толькі дарэмна.

Таццяна ПАДБЯРЭЗКАЯ.
Фота аўтара.