Чьи телевизоры в лесу в Докшицком районе?

Ёсць у снежнай зімы адна добрая асаблівасць – сваім белым покрывам яна хавае ад пільнага вока прыклады чалавечай нядбайнасці, безгаспадарлівасці і несумленнасці ў адносінах да зямлі. Гэты здымак мы паспелі зрабіць да першага моцнага снегападу па дарозе ў вёску Пасекі Докшыцкага сельсавета. За падказку дзякуй аднаму з пастаянных чытачоў, якога настолькі абурыла ўбачанае, што ён знайшоў час і завітаў у рэдакцыю, каб паказаць месца апошняга спачыну чыіхсьці “даброт цывілізацыі” – тэлевізараў.

З дарогі яно было бачна добра. Па ўсім відаць, нахабнік, які выкінуў бытавую тэхніку, не надта імкнуўся замясці сляды свайго злачынства. Дарога да Пасек не цэнтральная, а прымыкаючая. Відавочна, што тэлевізары ў гэты прыгожы лясны куток не неслі ўручную, а везлі на нейкім транспарце. Няўжо ў лес везці было бліжэй, чым да бліжэйшага кантэйнера, якія зараз ёсць у кожным населеным пункце. І яшчэ, усе сёння адукаваныя і той, хто выкінуў гэтую тэхніку, добра ведае, што акрамя каштоўных рэсурсаў, яна ўтрымлівае і шкодныя для прыроды і здароўя чалавека цяжкія металы. Напрыклад, у халадзільным абсталяванні ёсць газы фрэоны. Шмат шкодных хімічных рэчываў можа патра­піць у навакольнае асяроддзе, у якім жыць нам сённяшнім, нашым дзецям і унукам ад выкінутага тэлевізара, розных іншых бытавых электрапрыбораў.
Дарэчы, на другім баку дарогі, у канаве, як у басейне, плаваюць ПЭТ-бутэлькі, упакоўка ад ежы і шмат іншага бытавога смецця, што вывалілася з выкінутых тут жа пакетаў.
Прадбачыўшы пытанне, куды ж падзець непрацуючую тэхніку, адказваем: здаць у райста. Як паведамілі ў арганізацыі, якая з’яўляецца яшчэ і нарыхтоўшчыкам, усё непрацуючае электроннае і электрычнае абсталяванне, пры ўмове, што яно не разабрана, прымаецца ў насельніцтва. Пры гэтым самастойна дастаў­ляць тэхніку не трэба, неабходна толькі патэлефанаваць па нумары 2-21-19 і дамовіцца пра дзень, калі ёсць магчы­масць прыняць транспарт райста. Тэхніка ўзважваецца на месцы і прымаецца ў разліку 10 капеек за кілаграм. Транспартныя расходы для грамадзян – бясплатныя. Райста, у сваю чаргу, здае адпрацаваныя электрапрыборы спецыялізаванай арганізацыі-перапрацоўшчыку, дзе аддзяляюць пластык, чорныя і каляровыя металы, а таксама кампаненты, якія ўтрымліваюць золата, срэбра, плаціну, металы плацінавай групы. Сабраная другасная сыравіна ідзе на далейшую перапрацоўку.

***

І ад сябе. Кожны раз, калі на вочы трапляецца чарговы сметнік на ўлонні прыроды, узнікае шэраг пытанняў з серыі: чаму, навошта і як так можна? Зразумела, што самі парушальнікі наўрад ці адкажуць на іх, бо большасць, пэўна, лічыць, што ад аднаго выкінутага пакета нічога той прыродзе не зробіцца. Нас у рэспубліцы больш за дзевяць мільёнаў. Па дадзеных Міжнароднай асацыяцыі цвёрдых адкідаў у сярэднім за год адзін чалавек можа ўтвараць да 272 кілаграмаў смецця. Нават калі некалькі працэнтаў ад агульнай колькасці насельніцтва завязе яго ў лес, можна ўявіць, які будзе курган з гэтых адкідаў! І што чакае нашу зямлю, калі смеціць дзе прыйдзецца стане пастаяннай звычкай хаця б некаторых малакультурных людзей?

Наталля НАВІЦКАЯ.

Фота В. Чарвінскага.