54 объекта и 110 помещений с имуществом охраняют сотрудники Докшицкого районного отделения Департамента охраны

Віталій Варанковіч.

29 октября отмечают профессиональный праздник сотрудники Департамента охраны Министерства внутренних дел Республики Беларусь.

– Сфера нашай дзейнасці прыкметна пашырэла, – гаворыць начальнік раённага аддзялення Дэпартамента аховы Міхаіл Яловік. – Галоўнай задачай для супрацоўнікаў службы з’яўляецца абарона ўсіх форм уласнасці ад супрацьпраўных замахаў, ахова аб’ектаў, жылых дамоў, кватэр грамадзян, гаражоў і іншай уласнасці. На сённяшні дзень намі ахоўваюцца 54 аб’екты і 110 памяшканняў з асабістай маёмасцю грамадзян. За 9 месяцаў бягучага года зафіксавана 384 спрацоўванні сродкаў сігналізацыі па ахоўных кватэрах, дамах і гаражах, з якіх 69 спрацоўванняў трывожнай кнопкі. Нарад выязджае на кожную спрацоўку, час прыбыцця – да сямі хвілін. Гэта наша асноўная дзейнасць, а яшчэ цесна супрацоўнічаем з раённым аддзелам унутраных спраў па спыненні і выяўленні правапарушэнняў і злачынстваў. Вядома, што за ўсімі паказчыкамі стаяць людзі, якія адказна адносяцца да сваіх абавязкаў. Штогод напярэдадні прафесійнага свята іх работа ацэньваецца і самыя адданыя ўзнагароджваюцца. Сёлета сярод заахвочаных старшы інспектар групы міліцэйскай, ваенізаванай і вартаўнічай аховы аддзялення лейтэнант міліцыі Віталій Варанковіч і інжынер групы сродкаў сістэмы аховы Вікторыя Літошка. Дарэчы, іх участкі дзейнасці як звёны аднаго ланцуга: ад зладжанай работы іх залежыць бяспека.

Віталій Варанковіч родам з Таргуноў. Гаворыць, з дзяцінства ведаў, што будзе служыць у міліцыі. І калі пасля заканчэння школы не атрымалася паступіць у Акадэмію МУС, мэтанакіравана стаў курсантам Цэнтра павышэння кваліфікацыі кіруючых работнікаў і спецыялістаў Дэпартамента аховы.

– Шэсць месяцаў вучобы – і вось я міліцыянер ведамаснай роты Першамайскага раёна сталіцы, – успамінае Віталій Іванавіч. – У асноўным дзяжурыў у Нацыянальнай акадэміі навук. Забяспечваў кантрольна-прапускны рэжым. Асаблівасць дадзенага аб’екта была ў тым, што яго наведвала вялікая колькасць іншаземцаў. Таму міліцыянерам трэба было ведаць некалькі замежных моў – англійскую, французскую і кітайскую. У Мінску служыў чатыры гады. І ўвесь час шукаў магчымасці вярнуцца дамоў. Бацькам патрабавалася дапамога па гаспадарцы. Ды і вірлівае сталічнае жыццё – гэта не пра мяне. А таму, калі ў Докшыцкім на той час яшчэ аддзеле з’явілася вакансія, пайшоў не раздумваючы.

Спачатку Віталій Варанковіч служыў міліцыянерам-вадзіцелем. Завочна атрымаў вышэйшую адукацыю ва Універсітэце права і сацыяльна-інфармацыйных тэхналогій. У 2023 годзе быў пераведзены на пасаду малодшага інспектара аховы спецыяльнай групы ўзвода міліцыі, а з мая гэтага года служыць старшым інспектарам групы міліцэйскай, ваенізаванай і вартаўнічай аховы аддзялення. Калі ў вашых планах паставіць пад ахову кватэру, гараж ці які іншы аб’ект – вам да Віталія Іванавіча. Ён правядзе абследаванне і параіць, дзе і як лепш устанавіць тэхнічнае абсталяванне.

Ахова – гэта не толькі супрацоўнікі міліцыі. Важным складальнікам службы з’яўляецца грамадзянскі персанал. Знаёмцеся: дакшычанка Вікторыя Літошка. Дарэчы, у мінулым гэтая прыязная ўсмешлівая дзяўчына – афіцэр.

Вікторыя Літошка.

– Насіць пагоны марыла са школы, – гаворыць Вікторыя. – Скончыла Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь па спецыяльнасці “дзяржаўнае ўпраўленне і права”. Практыку праходзіла ў пракуратуры, а пасля чацвёртага курса – у Цэнтральным апараце Следчага камітэта Рэспублікі Беларусь. Там і прапанавалі застацца падчас пераддыпломнай практыкі. Некаторы час служыла следчым Мінскага раённага аддзела. Там сустрэла мужа. Нарадзіліся дзеці. Тады і прыйшлося выбіраць: служба ці дом. Як захавальніца сямейнага ачага, саступіла. Набылі дом у Янках. Муж – супрацоўнік Докшыцкага РАУС. Мне прапанавалі пасаду інжынера групы сродкаў і сістэм аховы ў аддзяленні Дэпартамента аховы. Дарэчы, да таго часу яна не была ўкамплектавана, таму прыйшлося пачынаць усё з нуля. Дзякуй за дапамогу электраманцёрам і асабіста Васілію Андрэевічу Калбасічу. У падпарадкаванні нашай службы шэсць электраманцёраў ахоўна-пажарнай сігналізацыі і пяць дзяжурных пульта ўпраўлення. Курыруем іх работу па мантажы і абслугоўванні сігналізацыі, вядзём тлумачальную работу сярод грамадзян па падключэнні пад ахову фізічных асоб. У маіх абавязках – граматнае афармленне інфармацыйных, аналітычных запісаў, справаздач, загадаў, пашпартоў аб’ектаў, вядзенне дагаворных спраў. Таксама аддзел адказвае за інфармацыйную бяспеку: паролі, абарону дадзеных кліентаў. Работа падабаецца. Асабліва радуе стабільны графік, які дазваляе больш часу прысвячаць сям’і. Тым больш што сёлета наш старэйшы сын – першакласнік. Лічу, што супрацоўнікі аддзялення гатовы зрабіць усё, што ад іх залежыць, каб кожны населены пункт раёна спаў спакойна, а жыхары не баяліся за свае жыццё і маёмасць.

Яўгенія МАЛЕВІЧ.
Фота аўтара.