Первый комбайнер-двухтысячник появился в Докшицком районе

Жніво ў раёне блізіцца да завяршэння, аднак працоўныя перамогі не заканчваюцца, а спіс камбай­нераў-тысячнікаў папаўняецца новымі імёнамі. Ды што тысячнікі – няўрымслівы Юрый Малюжа­нец з ААТ “Таргуны” адолеў дзвюхтысячны рубеж!

 – Паляцеў матор у старэнь­кім КЗСе, дык Юрый Сяргеевіч памяняў яго ў рэкордна карот­кія тэрміны, – зазначае кіраўнік гаспадаркі Мікалай Сіцько. – Можна сказаць, тут прафесія­налізму і працавітасці мала – патрэбна ўсёй душой хварэць за справу і любіць яе ўсім сэ­рцам. Юрый якраз з такіх люд­зей. Ганарымся ім, радуемся яго поспеху, чакаем новых пра­цоўных перамог.

Першымі тысячнікамі ад­значыліся яшчэ тры гаспадаркі. У ААТ “Докшыцкі райаграсэрвіс” імі сталі ў старэйшай узроста­вай групе апантаны Уладзімір Лаўцэвіч са сваім надзейным памочнікам Максімам Бары­севічам. Уладзімір Пятровіч ужо збіўся з ліку, каторая гэта ў яго тысяча за ўсе гады, што ён правёў за штурвалам камбай­на, – дакладна толькі тое, што тыя тысячы вымяраюцца не ад­зінкамі, а дзя сяткамі.

Пачуўшы ад старшыні рай­кама прафсаюза работнікаў АПК Васіля Васюковіча “Паед­зем віншаваць тысячніка ў КУП “Докшыцкі”, спытала толькі: “Зяваліч?” І атрымала станоўчы адказ. Мусіць, нават прырод­ныя катаклізмы не змаглі б вы­біць Сяргея Зяваліча “з сядла”, прымусіць знізіць узнятую вы­сока яшчэ ў маладосці планку. Як вынік – у дружным тандэме з Сяргеем Зязюлем тысяча намалочана. На такіх людзях трымаецца свет – гэта выслоўе можна аднесці да кожнага хле­бароба, названага ў артыкуле.

 Лічбамі

48284 тысячы тон збожжа намалочана ў раёне па стане на 30 жніўня. Сярэдняя ўраджай­насць – 27,8 цэнтнера з гектара. С амая высокая – у ААТ “Таргуны” (33,4) і ААТ “Бягомльскае” (30,1). Па тэмпах уборкі лідары ААТ “Барсучанка”, дзе збожжавыя і зернебабовыя культуры ўбраны на 94,2 працэнта плошча ў, і ААТ “Докшыцкі райаграсэрвіс” (93,1 працэнта).

А ў ААТ “Барсучанка” тысяч­нага намалоту дасягнулі прак­тычна адначасова два экіпажы: Мікалай Баброўскі і Дзмітрый Шылко, а таксама Вадзім Ла­мановіч і Сяргейф Кардоўскі. Што датычыцца апошніх, то яны прымчаліся на дапамогу гаспадарцы з РУП ЖКГ “Докшы­цы-камунальнік”, дзе працуюць вадзіцелямі пагрузчыка і МАЗа. Узялі водпускі – і на барсучан­скія палеткі.

– Вось так з разбегу – і на п’едэстал, – жартуе дырэктар сельгаспрадпрыемства Сяр­гей Маскалёнак, які прыехаў павіншаваць сваіх перадавікоў і ўручыць ім прэміі. – А калі га­варыць пра Мікалая Баброўска­га, то ён трохі спрабаваў сябе ў іншага роду дзейнасці, у пры­ватнасці, на будоўлі, але “кал­гасныя гены” трымаюць моцна. Усё жыццё адпрацаваў у нас Мікалаеў бацька Віктар Сця­панавіч, на МТЗ-3022 шчыруе брат Васіль – дынастыя, як ні кажы. Наш тысячнік дапамагаў бацьку трамбаваць сянаж яшчэ з пятага класа – ездзіць “Амка­дор” па траншэі, а кіроўцы з-за руля не відаць. Таму рады, што вярнуўся, што трымае марку.

Сапраўды, нідзе так за цябе не парадуюцца і не будуць так табой ганарыцца, як на род­най зямлі. Ну а ўборачная ідзе, надвор’е пакуль спрыяе – чака­ем новых выс окіх намалотаў.